GÓRY EUROPY
Czarnogóra i Góry Dynarskie
Długo zastanawialiśmy się, jak napisać o miejscu, które nas tak zachwyca. Czy stworzyć ogólną charakterystykę? Czy opisać nasze podróże? A może skupić się tylko na górach? Kraj ten odwiedzaliśmy prywatnie oraz w trakcie pracy przewodnickiej, w związku z czym spostrzeżeń zebrało się wiele.
Dużo łatwiej było pokazać Czarnogórę w filmie (zerknijcie na nasz kanał YouTube) i na zdjęciach (galeria Andrzeja). Dokładnie tak ją pamiętamy. Ten wpis będzie uzupełnieniem video i foto relacji.
Czarnogóra to przepiękny górski kraj, który poza kilkoma popularnymi destynacjami, nadal nie jest masowo odwiedzany przez turystów. Na stosunkowo niewielkiej powierzchni znajduje się urozmaicone wybrzeże morskie oraz wiele zróżnicowanych krajobrazowo pasm górskich. To właśnie góry odwiedzane podczas pieszych wycieczek były głównym celem naszych podróży. W wiele atrakcyjnych miejsc można jednak dotrzeć samochodem, a jeśli ktoś zdecyduje się na mały off-road, możliwości pojawia się całkiem sporo. Jedno jest pewne – mimo że Czarnogóra to niewielki kraj, warto poświęcić jej więcej czasu i podelektować się nią.
KOTOR i ZATOKA KOTORSKA
Najbardziej znane miejsca, w których również poza sezonem letnim można spotkać wielu odwiedzających, to wybrzeże z Zatoką Kotorską i miastem Kotor na czele. Już widok na miasto i zatokę, jaki rozpościera się z okolicznych wzgórz opadających stromymi stokami praktycznie do samego morza, robi duże wrażenie. Nie bez powodu miejsce cieszy się taką popularnością – dzięki zróżnicowanym walorom, Przyrodniczy i Kulturowo-Historyczny Region Kotoru został w 1979 roku wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jednak zdecydowanie polecamy wybrać się tam poza miesiącami letnimi.
Zmęczonym tłumami i szukającym bardziej bałkańskich i nieco mniej „grzecznych” klimatów, proponujemy na początek trasę w kierunku historycznej stolicy Cetynii. 25 serpentyn, którymi droga pnie się po stromych zboczach wznoszących się znad zatoki, niejednemu zapewni skok adrenaliny. Co prawda, kto miał już za sobą podobne przejazdy, np. przepaścistą drogą w chorwackim masywie Biokovo, ten może początkowo zlekceważyć wyzwanie. Jednak smaczku całej wyprawie dodają mijanki z autokarami czy miejscowymi kierowcami. Mało czujnym i nie wykazującym się odpowiednią wyobraźnią kierowcom, mogą pozostawić pamiątkę co najmniej w postaci zarysowanej karoserii.
U ŹRÓDŁA – CETYNIA i LOVCEN
Cetynia, dawna stolica Czarnogóry, była kolebką jej państwowości i kultury, a także centrum religijnym. Mimo, że miasto pod względem architektonicznym nie robi dużego wrażenia, pozwala jednak poczuć skomplikowane dzieje regionu jak i przyglądnąć się życiu codziennemu mieszkańców.
Ponadto Cetynia jest dobrą bazą wypadową do licznych atrakcji. Jedną z nich jest pasmo górskie Lovcen, któremu Czarnogóra ponoć zawdzięcza swą nazwę (roślinność porastająca stoki gór sprawia, że z oddali wyglądają jakby były czarne). Park Narodowy Lovcen rozsławiony jest głównie ze względu na szczyt Jezerski vrh (1657 mn.p.m.) i znajdujące się na jego wierzchołku mauzoleum władcy Piotra II Pietrowicza-Niegosza. Ze szczytu podobno widać całą Czarnogórę – od Durmitoru po Adriatyk (ze względu na pogodę nie mieliśmy możliwości tego sprawdzić). Jest to jednak miejsce popularne zarówno wśród turystów jak i Czarnogórców, trzeba więc być przygotowanym na dużą liczbę odwiedzających (w tym wyjazdy grupowe). W Lovcen można jednak wybrać się na piesze wycieczki po górskich szlakach, które są dobrze oznakowane i znajdują się również na mapach GPS.
Z lokalnych atrakcji bardzo pozytywnie zaskoczyła nas Jaskinia Lipa. W swojej pracy odwiedzamy wiele jaskiń udostępnionych turystycznie – często zwiedzanie odbywa się w dużych grupach i wielkim pośpiechu. W Jaskini Lipskiej można spokojnie podziwiać podziemny świat z jego bogactwem form krasowych, zadawać pytania przewodnikowi (bardzo dobra komunikacja w języku angielskim!) i fotografować. Mimo, że jaskinia jest stosunkowo niewielka, tak miła atmosfera towarzysząca zwiedzaniu sprawia, że znajduje się wysoko w naszych notowaniach.
BJELASICA, KOMOVI, PROKLETIJE
Bjelasica, Komovi i Prokletije – trzy sąsiadujące ze sobą pasma górskie, każde o zupełnie innym charakterze.
Bjelasica to rozległe trawiaste grzbiety przypominające bieszczadzkie połoniny, ale wysokością sięgające ponad 2000mn.p.m. Uroku górom dodaje wciąż praktykowane tutaj pasterstwo. Bjelasica leży na terenie Parku Narodowego Biogradska Gora.
Góry Północnoalbańskie (zw. Przeklętymi – Prokletije) po stronie czarnogórskiej to dwie wielkie doliny otoczone skalistymi szczytami, w tym najwyższym szczytem Czarnogóry – Zla Kolata (2534 mn.p.m.). Na obszarze gór został utworzony Park Narodowy Prokletije.
Natomiast Komovi to ostre skaliste granie wznoszące się stromymi ścianami ponad łagodne grzbiety górskie porośnięte zarówno lasami, jak i zagospodarowane pastersko. Teren gór jest również chroniony pod względem przyrodniczym.
DURMITOR
Durmitor to najbardziej znane i jedno z najwyższych pasm górskich w Czarnogórze. Poprowadzone są tam liczne szlaki, które umożliwiają odbycie zarówno jednodniowych wycieczek, jak kilkudniowych trekkingów. Szlaki są dobrze oznakowane, o różnym stopniu trudności. Główną bazą wypadową jest miasteczko Żabljak oraz okoliczne miejscowości.
Najbardziej znanym miejscem w Durmitorze jest Czarne Jezioro, w sezonie letnim chętnie odwiedzane przez turystów (polecamy przejście ścieżką wokół stawu). Podobnie jak inne jeziora w Czarnogórze, jezioro zmniejsza swoją powierzchnię. Najwyższym szczytem pasma jest Bobotov Kuk 2523 m n.p.m. – wiedzie na niego szlak o średniej trudności bez dużych ekspozycji, w rejonie kopuły szczytowej ubezpieczony stalowymi linami.
Dużą atrakcję stanowi również przejazd drogą wokół najwyższych szczytów Durmitoru – zmieniający się krajobraz gór robi spore wrażenie. Natomiast fanom przygód polecamy zjazd tyrolką nad kanionem Tary (kadry z przejazdu zobaczycie tutaj).
Z roku na rok Czarnogóra staje się coraz liczniej odwiedzanym krajem. Przyjeżdżając tu od kilku lat widzimy jak szybko postępują zmiany – rozwija się infrastruktura turystyczna, a także drogowa. Z jednej strony czujemy lekkie uczucie żalu, że „dzika Czarnogóra” jaką pamiętamy sprzed lat, znika na naszych oczach. Z drugiej – widząc jakie możliwości pojawiają się przed mieszkańcami kraju oraz odwiedzającymi, nie sposób ich nie doceniać. Na pewno przyjedziemy tu jeszcze nie raz. Wam również polecamy 🙂
